Het 4e Statutair Congrès van de Metaalarbeiders van het ABVV was het congres van de verandering, want voor de eerste keer in onze geschiedenis werd ons volledig politiek secretariaat vervangen.
Tijdens het congres hebben de militanten kameraad Hillal Sor verkozen tot Secretaris-Generaal. Kameraden Michaël Venturi en Jean-Michel Hutsebaut zullen de functies van Adjunct-Secretarissen-Generaal uitoefenen.
Dit congres bood ons de gelegenheid om het internationalistische karakter van onze organisatie krachtig te beklemtonen. De toespraken en interventies gaven ons de kans om onze standpunten te bevestigen en te hernieuwen: wij blijven strijden voor vrede, wijzen koloniale oorlogen en het imperialisme af, zijn solidair met de migranten, veroordelen het religieuze obscurantisme en zetten ons in voor een vredevolle, multiculturele samenleving.
De grondige vernieuwing en de wissel van de wacht die voortvloeien uit dit congres, gaan samen met de continuïteit van onze waarden.
Tijdens het congres werd ook opnieuw de eenheid benadrukt van de Federaties die samen het MWB vormen. Samen willen zij het MWB en alle interprofessionele structuren van het ABVV sterker maken, zodat zij opgewassen zijn tegen de uitdagingen die op ons afkomen.
En die uitdagingen zijn talrijk:
- De digitalisering, die al onze productiemethodes en het werk van onze technici in de dienstensectoren radicaal wijzigt;
- De klimaatuitdagingen, die ons de kans moeten bieden om de organisatie van onze samenleving fundamenteel een andere richting uit te sturen, met als absolute prioriteit het beheer van wat wij allemaal gemeenschappelijk hebben: onze enige leefbare omgeving;
- De verdere harmonisatie van de statuten van “arbeider” en “bediende”. Op dit domein worden bijna dagelijks vorderingen gemaakt. Dit leidt tot een grondige hervorming van de manier waarop ons sociaal overleg na de Tweede Wereldoorlog werd uitgebouwd;
- De nieuwe arbeidsverhoudingen en het bouwen van een krachtsverhouding om sterke collectieve structuren te behouden in de sociale verhoudingen.
In het kader van ons ABVV moeten die uitdagingen ons ook doen nadenken over de manier waarop wij ons moeten organiseren om aan de uitdagingen zo efficiënt mogelijk het hoofd te bieden. De vakbondsgrenzen verschuiven, de sociale verhoudingen veranderen. Daarom moet onze organisatie efficiënter worden dan ze vandaag is. Het MWB zal een bijdrage leveren om dit nieuwe evenwicht te vinden en beter te beantwoorden aan de verwachtingen van onze militanten en leden.
Maar dit congres bood ook de kans om standpunten in te nemen over uitdagingen in de heel nabije toekomst. Een ervan is het volgende “interprofessioneel akkoord”. Alles wijst erop dat de beschikbare marge belachelijk klein zal zijn en dat kunnen wij niet aanvaarden!
Het ABVV moet zich in slagorde opstellen tegen deze loonmatiging die de werknemers nu al 10 jaar moeten ondergaan. Op 14 december hebben wij actie gevoerd, als startpunt van een doelgerichte strijd tegen de echte verantwoordelijken van deze blokkering: de werkgevers. De geloofwaardigheid van onze organisatie kan alleen maar toenemen als wij de drijvende kracht zijn achter de verbetering van het welzijn van de werknemers die wij vertegenwoordigen.
En het is niet de schijnvertoning van de val van de N-VA/VBO/MR-regering die ons mag afremmen. Iedereen heeft kunnen zien dat het enige cement dat deze armzalige coalitie bij elkaar houdt het VBO is. Wij koesteren geen illusies: zij zullen de druk blijven opvoeren om het afbraakwerk waarmee zij ruim 4 jaar geleden zijn begonnen, gewoon voort te zetten. Wijzelf mogen niet meer aarzelen en zeker geen tijd verliezen: wij moeten de krachtsverhouding in ons voordeel versterken en gepast reageren op alle maatregelen.
Hoewel deze belangrijke uitdagingen onze organisatie ongetwijfeld op een historisch keerpunt brengen, is toch overduidelijk het optimisme van onze militanten het meest opvallende kenmerk van dit tweedaagse congres.
Zij hebben opnieuw blijk gegeven van hun onwankelbare inzet voor het versterken van onze organisatie die, zoals onze principeverklaring het uitdrukt, “zich ten volle bewust is van de verhevenheid van haar humanitaire opdracht”. Maar zij hebben er ook op gewezen dat zij beseffen dat alleen “het syndicalisme in staat is om al deze taken tot een goed einde te brengen, want als de arbeidskrachten één ondeelbaar blok vormen, is het een van de basiselementen van de samenleving van morgen”.
Wij vertrekken van die basis en alleen van die basis om het mandaat aan te vatten dat onze militanten ons hebben gegeven: het optimisme van al wie besloten heeft om niet langer onverschillig te blijven voor de wereld waarin wij leven. Geen naïef optimisme, maar een optimisme dat voortbouwt op de kracht van de talrijke mensen die wij vertegenwoordigen en dat de zogeheten wijsheid afwijst van strategieën om ons op onszelf terug te plooien of moeilijke vraagstukken uit de weg te gaan, hoe subtiel die strategieën ook mogen zijn …
Hillal Sor
Secretaris-Generaal van het MWB