Op 31 december 2020 heeft de gewestelijke Secretaris Flémalle/Seraing/Huy van ABVV Metaal Luik-Luxemburg, Jean-Luc Rader, afscheid genomen van zijn functie. Jean-Luc Lallemand volgt hem op. Ontmoeting met deze militant van het eerste uur die ons toevertrouwt wat zijn ambities en wensen zijn in het kader van zijn nieuwe mandaat.
Jean-Luc Lallemand is zijn loopbaan begonnen in 1985 bij Cuivre & Zinc (“Koper en Zink”, Chênée), waar hij de syndicale strijd heeft ontdekt tijdens een 7 maanden durende staking.
Hij heeft er het belang begrepen van de aanwezigheid en het werk van de ABVVvakbondsafvaardiging om het op te nemen voor de werknemers in een
context van herstructurering. Twee jaar later vervoegt hij Phénix in Ramet. Enkele maanden later beslist hij de stap te wagen en zich in te schrijven op de lijst voor de sociale verkiezingen. Hij behaalt er een heel mooi resultaat en wordt adjunct van de hoofdafgevaardigde van de syndicale afvaardiging. In 2000 treedt hij toe tot het CPBW en een jaar
later wordt hij hoofdafgevaardigde van de afvaardiging. In 2008 wordt hij verkozen in de ondernemingsraad en vervolgens wordt hij datzelfde jaar divisieverantwoordelijke voor Ramet, Flémalle en Eurogal. In 2010 wordt hij verkozen tot verantwoordelijke van de koude afdeling, alvorens vier jaar later het voorzitterschap op te nemen van de vakbondsafvaardiging van ArcelorMittal. Vanaf 2016 bekleedt hij ook het mandaat in de Europese Ondernemingsraad.
Zoals kan worden vastgesteld, heeft de nieuwe gewestelijke Secretaris doorheen zijn loopbaan een ijzersterke syndicale ervaring opgebouwd door zich met elke verkiezing en met elke strijd stap voor stap op te werken.
Zijn nieuwe opdrachten geven hem vleugels. Hij vindt dat het tijd is om vindingrijk te zijn om opnieuw een economisch & industrieel weefsel te bouwen in de door de sluiting van bepaalde ondernemingen braakliggende zones. Hij legt uit dat er opportuniteiten moeten worden uitgedacht voor de industrie. De metaalbewerking heeft zijn plaats in de Luikse regio. Naast de klassieke staalindustrie moeten alternatieven worden ontwikkeld. Er zal echter moeten worden gevochten om een minimum aan autonomie te herwinnen bij het maken van het staal en bij de productie van energie om op een meer verantwoorde manier te produceren zonder een prijsstijging te moeten ondergaan die nog al te vaak wordt opgelegd door diegenen aan wie dit vandaag wordt toevertrouwd.
De Metallo’s, altijd in de voorhoede van de strijd, en hun gewestelijke afdeling in het bijzonder, zullen voortgaan op deze weg want vele door de Metaal geleverde
gevechten hebben geloond. De verbetering van de arbeidsvoorwaarden en de ontwikkeling van de tewerkstelling staan centraal.
De man juicht trouwens het werk toe dat door zijn voorganger, Jean-Luc Rader, werd verwezenlijkt. Zo legt hij uit dat deze laatste erin geslaagd is om een heel aangenaam werkklimaat in te voeren waar de informatie doorgegeven wordt en de afgevaardigden
een hoog opleidingsniveau hebben. Hij onderstreept ook het feit dat deze laatste de afvaardigingen in de bedrijven altijd enorm ondersteunt op een heel dynamische
manier. Tot slot onderstreept hij de akkoorden die Jean-Luc Rader heeft gesloten en die het mogelijk hebben gemaakt om afvaardigingen op te zetten binnen meerdere bedrijven die er geen hadden vóór de laatste verkiezingen van november.
