Betaalde vakantie? Dank u stakers!
Op het ogenblik dat wij deze regels neerpennen, hebben sommigen onder jullie al hun jaarlijkse vakantie ingezet. Anderen maken zich klaar voor een welverdiend zomerverlof na een zoveelste moeilijk jaar, getekend door onder andere een gezondheidscrisis die ons maar niet met rust liet.
Het is misschien goed er even aan te herinneren dat de betaalde vakantie niet zomaar uit de lucht is komen vallen. De betaalde vakantie kwam er uiteindelijk voor alle werknemers, dankzij een beweging die 85 jaar geleden in de haven van Antwerpen werd ingezet en die zich tot het hele land uitbreidde. Een strijd die een concrete wettelijke neerslag kreeg met de wet van 8 juli 1936!
Die fundamentele vooruitgang in het hele land kon er enkel komen dankzij de krachtige acties van de werknemers. Die vakantie hebben we moeten afdwingen van patronaat en regering! Met golven van ontevredenheid, betogingen, acties, zoals zo vaak in tijden van spanning.
Als we nu naar het heden terugkeren en aangezien we zopas gewezen hebben op het belang van sociale strijd, mogen we niet vergeten dat in de maand september zittingen georganiseerd zullen worden in het kader van het proces tegen 17 van onze strijdmakkers die samen met ons de fakkel van de strijd die we van onze voorouders geërfd hebben, dragen. Wij blijven gemobiliseerd voor hun verdediging, maar ook voor onze vrijheid van actievoeren.
Want we blijven het herhalen: zonder vrijheid van actie, geen sociale vooruitgang!
En na de vakantie? De strijd gaat door!
Onze zomervakantie zal des te noodzakelijker zijn en des te meer deugd doen, want de uitdagingen waarvoor we na de vakantie staan zijn niet te onderschatten.
Begin september organiseert de bevoegde minister een werkgelegenheidsconferentie, tegen een achtergrond van belangrijke, nefaste gevaren van een activeringsbeleid dat onder andere de zieken, de bruggepensioneerden en de werklozen volop treft, maar ook nieuwe ontsporingen op het gebied van flexibiliteit meebrengt (nachtarbeid, …).
We blijven ook strijd voeren in het kader van het eindeloopbaan- en het pensioenbeleid. En we blijven waakzaam wat de gelijkgestelde periodes voor onze pensioenen evenals wat het beleid inzake zware beroepen betreft.
Tevens zullen we onze campagne tegen de wet van 96 kracht bij zetten om ervoor te zorgen dat die gewijzigd wordt tegen de volgende interprofessionele onderhandelingen. Daarom steunen de Metallo’s het wetsvoorstel van onze betreurde kameraad Marc Goblet en van Raoul Hedebouw, waarmee ze onze lonen opnieuw zuurstof willen geven.
Bovendien beginnen we na de vakantie aan de sectorale onderhandelingen, met de vaste wil om de belangen van de werknemers en werkneemsters van al onze metaalsectoren zo goed mogelijk te verdedigen.
Een hele reeks uitdagingen dus na de vakantie, maar met Metallo’s die meer dan ooit vastberaden zijn!
Hillal SOR, Algemeen secretaris