Hervorming van de Wet van ‘96: de regering moet de feiten onder ogen zien
Vandaag vindt een ontmoeting plaats tussen de Kern en de Groep van 10 om de beschikbare loonmarge te bespreken. Deze bijeenkomst komt op een moment dat de Internationale Arbeidsorganisatie (IAO) zich uitspreekt in het voordeel van de drie Belgische vakbonden die hervormingen eisen van de loonnormwet, de Wet van ’96. De conclusie van de IAO sterkt de werknemers in het sociaal verzet dat zij nu al ruim een jaar voeren tegen de loonmatigingswet. Na de geslaagde staking op 9/11 wil het ABVV dat de regering snel de dialoog aangaat om de oneerlijke en achterhaalde Wet van ’96 te hervormen.
Sinds de invoering van het ‘carcan’ door de regering-Michel in 2017 heeft het ABVV zich tegen deze nieuwe patronale versie van de Wet van ‘96 verzet. Eind vorig jaar diende het ABVV, samen met de twee andere vakbonden, een klacht in tegen die hervormde loonnormwet. De wet legt sinds 2017 immers een maximale loonnorm op die geen enkele onderhandelingsvrijheid aan de sociale gesprekspartners overlaat boven die norm, noch op interprofessioneel, sectoraal of op bedrijfsniveau. Bovendien wordt die maximale norm fout berekend. Loonsubsidies (om en bij de 9 miljard in 2020) en taxshiftmaatregelen (7,5 miljard) die de Belgische loonkosten verlagen, worden uit de loonkostvergelijking met de buurlanden geweerd.
De IAO geeft de Belgische vakbonden gelijk over de hele lijn. De hervormde loonnormwet zorgt voor een inbreuk op de belangrijke IAO-conventie nr.98 over het recht zich te organiseren en collectief te onderhandelen. Of concreet: de wet zorgt voor een inbreuk op de autonomie van de sociale gesprekspartners om collectief lonen te onderhandelen. De IAO stelt dat het niet aan de overheid is om via een wet de criteria te bepalen binnen dewelke loononderhandelingen gevoerd moeten worden. De wet is niet tijdelijk en kan dus ook niet als een noodmaatregel door de regering worden verdedigd. De aanbeveling van de IAO is tripartiet. Dit betekent dat ze wordt gedragen door vakbonden, regeringen én werkgevers.
Het is verbazingwekkend dat de aanbeveling van de IAO door de werkgevers en met het VBO op kop, wordt gebruikt om de automatische indexatie van de lonen aan te vallen. De automatische indexatie is een conventioneel gegeven (via sociaal overleg in sectorcao’s gegoten) en geen wettelijk gegeven, zoals de loonnormwet. De twee met elkaar verbinden is dus appelen met peren vergelijken.
Wij verwachten op korte termijn een positieve reactie van de federale regering om met ons in dialoog te gaan over de loonnormwet. Conform de aanbeveling van de IAO moeten de sociale gesprekspartners zélf bepalen binnen welke contouren hun loonoverleg verloopt. Aangezien deze aanbeveling ongetwijfeld als jurisprudentie zal worden aangewend in andere lopende klachten tegen de loonnormwet, doet de regering er goed aan om het overleg zo snel mogelijk op te star